Teatr STU

"Recenzja dotyczy dzisiejszej sztuki 3.06.2023. - "Firma dziękuje" Głęboko wierzę, że teatr ma unikalną moc komunikowania idei, emocji i perspektyw, które mogą zmieniać nasze spojrzenie na świat. To jest magia teatru, która przyciąga mnie do niego raz po raz. Niestety, najnowszy spektakl, który miałem okazję zobaczyć, nie dorównał tej definicji i nie miał nic z tej magii. Sztuka ta, zamiast prowadzić widzów przez skomplikowany labirynt myśli i emocji, zagubiła nas w bezsensownym chaosie, z którego niewielu mogło znaleźć wyjście. Scenariusz był tak abstrakcyjny, że utracił wszelki kontakt z widzem, pozostawiając go w stanie niepewności i dezorientacji. Aktorzy, choć zdolni, wydawali się być równie zagubieni w swoich rolach oraz mylili teksty. Bez wyraźnych charakterów do grania, ich prezentacje były płaskie i niezdecydowane, dalekie od emocjonalnej głębi i intensywności, które oczekujemy na scenie. Z perspektywy reżyserii, produkcja również zawiodła. Scenografia i rekwizyty były tak minimalistyczne, że wręcz nieistniejące, nie dodając nic do wydarzeń na scenie. Można było z niej zrobić dużo więcej, tworząc naprawdę poruszające obrazy, ale zamiast tego, stały się jedynie tłem do chaosu na scenie. Jeśli chodzi o techniczne aspekty spektaklu, takie jak oświetlenie i dźwięk, również nie zasługują na pochwałę. Zamiast dodawać do nastroju i tonu sztuki, wydawały się być tam jedynie z obowiązku, nie współtworząc efektywnej atmosfery. Najbardziej jednak rozczarowujące było to, że spektakl nie wywołał żadnej odpowiedzi emocjonalnej u widzów. Siedzieliśmy w ciszy, nie ze względu na zdumienie czy zainteresowanie, ale z powodu braku zrozumienia i zainteresowania tym, co działo się na scenie. Podsumowując, ta sztuka była wielkim zawodem. Brakowało jej zarówno jasności, jak i emocjonalnej głębi. Był to spektakl, który próbował być abstrakcyjny i skomplikowany, ale ostatecznie skończył się jako chaotyczny i bezsensowny. To była sztuka, której brakowało najważniejszego elementu - sensu. Zapłaciłem za to ponad 100 PLN, nie polecam, a wręcz odradzam to miejsce."

"Spektakl Niebieskie krewetki to koncert wszechstronnych umiejętności Beaty Rybotyckiej -aktorsko- wokalnych, niesamowitego poczucia humoru i dystansu do swojej osoby, bez samouwielbienia. Jest rewelacyjna, bawi, wzrusza, rozśmiesza do łez i nie jedna łza płynie podczas wspomnień. Bardzo dobra Alicja Wojnowska! Świetnie się obie Panie uzupełniają. Polecam ten spektakl, wybiorę się na pewno po raz drugi:)"

"Wspaniałe miejsce z wyjątkowa historia, architektura wnętrza ma dusze."

"Miejsce jedyne w swoim rodzaju. Uwielbiam tu wracać, no i wracam kiedy tylko mam okazję"

"Kameralnie, aktorzy na wyciągnięcie ręki, urokliwe foyer przywodzące na myśl poczekalnię w starej stacji kolejowej. Fantastyczna, przemiła i wszechogarniająca obsługa. Polecam serdecznie tj. z głębi serca. Jeszcze tu wrócę."