Szpital Powiatowy Wyspiańskiego 14, 39-120 Sędziszów Małopolski, Podkarpackie

"Pielęgniarki oraz obsługa na medal Duże podziękowania dla tych Pań"

"Dziękuję za wspaniałą opiekę medyczną. Lekarze i pielęgniarki to ludzie z powołania. Bardzo dbają o dobro pacjenta, są użyczliwe, chętnie pomagają i co chwilę sprawdzają stan pacjenta. Bardzo za wszystko dziękuję. Alicja."

"Bardzo miły, ciepły i pomocny personel począwszy od Pań pielęgniarek po anestezjologów. Jedynym minusem jest jedna toaleta i jedna kabina prysznicowa na cały oddział chirurgii."

"Mam opinie dotyczącą pogotowia chirurgicznego, nocnej opieki . Razem z mężem pojechaliśmy tam z córką , która spadła z huśtawki i uskarżała się na mocny ból ręki , jest to dziecko więc nie chcieliśmy czekać do rana. Poczuliśmy się na nocnej opiece jak jacyś intruzi , którzy niewiadomo po co przyjeżdżają i zawracają głowę. Dodam że byliśmy tylko my i nikogo więcej z pacjentów. Lekarz chirurg ok, pani robiąca prześwietlenie też ok , pielęgniarki z dyżurki takie sobie , widząc mnie, jedna kazała mi z powrotem wyjść i dzwonić jakby nie można było po prostu podejść. Skandaliczne zachowanie pielęgniarki bądź lekarki, nie wiem kto to był , w niebieskim uniformie , która na nas po prostu się wyladowala i nakrzyczala , bo ośmieliłam się jej przerwać rozmowę przez telefon . Chciałam tylko spytać się gdzie mam iść po wejściu do szpitala, bo nikogo nie było , a nie bywam w szpitalu i nie jest mi znany . Tak się nie traktuje człowieka i pacjenta.Ciekawe czy ta pani też by tak chciała zostać potraktowana.Wyjatkowo chamskie zachowanie , pani tylko o samej sobie wystawiła opinie ."

"Jeśli chodzi o ten szpital jestem mega rozczarowana dzisiejsza sytuacja. Mianowicie mój mąż ma zdiagnozowanego Covida ,jego stan z dnia na dzień się pogarszał. Dziś postanowiłam wezwać karetkę ta nie przyjechała więc zgłosiłam to na numer alarmowy i sama zdecydowałam zawieść męża. Postapilam tak powiedziała Pani z dystrybutorni ,podeszłam zadzwoniłam dzwonkiem i dostałam wiadomość że mam czekać w samochodzie bo nie ma miejsc. W międzyczasie dzwoniłam poraz kolejny na 112 i tam mi powiedzieli że szpital dostał przykaz przyjęcia męża. Do czego zmierzam to to że przez 2 godziny siedziałam z słabnącym mężem w samochodzie i żaden lekarz nawet nie przyszedł do nas żeby sprawdzić jego stan. Dopiero po mojej interwencji i postawieniu sprawy twardo zaczęli działać. Totalna masakra nie wiem kto za to wszystko odpowie ale ja tego tak nie zostawię. Być może stan nie była na tyle poważny na jaki wyglądał ale ja nie jestem lekarzem i nie jestem w stanie zbadać saturacji żeby określić czy stan jest poważny czy nie ,od tego są lekarze."