Schronisko Szwajcarka

"Łatwe do osiągnięcia miejsce. Kilkaset metrów od parkingu. Ładne schronisko ze znakomitymi pierogami z borówkami. Miejsce na bezpieczne ognisko W pobliżu (znów kilkaset metrów)- ciekawe formy skalne. Blisko do innych szczytów. Warto tam być."

"Miejsce z klimatem dla "prawdziwego" turysty. Ktoś kto szuka luksusu raczej tu na noc nie zostanie. Pokoje z łóżkami piętrowymi, sala wieloosobowa również. W budynku z pokojami na dole 2 toalety i 2 prysznice, w umywalkach woda gorąca natomiast pod prysznicem "bywa" ciepła - te łazienki dostępne dla gości nocujących, dla turystów w "drodze" tostepne toalety turystyczne. Atmosfera w schronisku bardzo miła, można zjeść dobra jajecznicę, szarlotkę, zrobić ognisko, podładować telefon, poprosić o wrzątek. Świetna lokalizacja jeżeli chcecie się powspinać w sokolikach. Niedaleko do kolorowych jeziorek, ruin zamku Bloczków i wsi Karpiński. Jeżeli jesteście samochodem to dojazd do schroniska jest dla nocujących w nim turystów, przy czym droga dojazdowa jest wymagająca, nisko zawieszone samochody raczej zostawcie na dolnym parkingu tak jak turyści tylko odwiedzający schronisko."

"Budynek powstał 200 lat temu W 1950 roku obiekt przejęło PTTK i uruchomiło w nim schronisko turystyczne, a pierwszym jego gospodarzem był Tadeusz Steć. Powstała baza noclegowa i gastronomiczna. W 1990 roku gospodyni schroniska zamordowała swojego męża i ukryła zwłoki w szambie. Makabrycznego odkrycia dokonała pani z SANEPID-u. W schronisku mieszkało wielu sławnych alpinistów, którzy w Sokolikach stawiali pierwsze kroki w skałach. Między innymi na strychu Szwajcarki spała Wanda Rutkiewicz. Wiele zdarzeń i wspomnień powodują w ludziach opowieści o duchach, które tu mieszkają, przez co czynią to miejsce wyjątkowym. Obok schroniska znajduje się węzeł pięciu szlaków turystycznych. Jest tu bufet i sala w której można odpocząć. Można przysiąść na ławeczce przy schronisku albo pod wiekową lipą i podziwiać piękne widoki Zachęcam do zakupów. Polecam fasolkę żurek i piwko"

"To najstarsze górskie schronisko w Polsce, z fajnym, górskim klimatem, cudowną, bardzo pomocną obsługą. Położone jest nieopodal Sokolika czyli drugiego co do wysokości szczytu w Górach Janowickich. Do godziny 23 można siedzieć w ciepłej, przytulnej sali, grać w planszówki, popijać grzańce, delektować się bliskością gór. Gorzej z nocowaniem. Udostępniane są takie baraki, w których można poczuć się jak na lodowcu. Nawet, gdy mikro grzejnik grzeje, jest baaardzo zimno. Drzwi są nieszczelne, więc ciepło ucieka. Łóżka również mało wygodne, we wspólnej łazience jak w zamrażarce i do tego po każdym prysznicu cała łazienka się zalewa. Latem myślę, że ok, ale zimą, zwłaszcza dla amatorów ciepełka, odradzam."

"Jadlem bardzo dobry bigos. Piwo rohorzec tez ok. W marcu zero turystow i cisza. W sezonie tłumy. Caly budynek z drewna bardzo ładny i klimatyczny. Mozna placic karta. Blisko pkp 50min. Rewelacyjne widoki. Fajne miejsce poza sezonem..minus to toalety toitoi na samym srodku polanki."