Wielkopolskie Centrum Neuropsychiatryczne im. Oskara Bielawskiego w Kościanie

"Naprawdę radzę omijać to miejsce szerokim łukiem. Jak można się tak zwracać do człowieka, ciągłym krzykiem. Lekarze jeżeli można ich tak nazywać, wiecznie manipulują i przekręcają rzeczy, które im powiecie. Nikt mi nie pomógł chociaż miałem cztery pobyty. Moja dzisiejsza Pani psycholog (która jako pierwsza pokazała mi jak wygląda prawdziwe podejście do pacjenta i jego problemów) zdiagnozowała mi PTSD, nie miała co do tego wątpliwości. Do dzisiaj śnią mi się koszmary, że jestem w tym miejscu. NIE POLECAM WILLI II i VI!!!"

"Właśnie dzisiaj wychodzę. Po 5 tygodniach pobytu z OLAZY . Jeśli ktoś kto potrzebuje i chce walczyć o siebie szuka pierwszego miejsca aby zacząć to właśnie tutaj ... Nie jest łatwo, ale w głowie można sobie wiele rzeczy poukładać... Personel Medyczny pierwsza klasa , złego słowa nie powiem.. wiadomo ,muszą być twardzi bo różne przypadki się zdarzają ale jeśli podchodzi się do procesu zdrowienia świadomie i z chęcią walki to pomogą zawsze i dobrym słowem będą wspierać. Nie bójcie się Oddziału Detoksykacji , tutaj chcą naprawdę pomóc... jedynie głodomory powinny zabrać jakieś jedzenie dodatkowe , bo jak to szpitalne jedzenie , dużo go nie ma , ale złe nie jest ... nie zawsze noce są przespane ale to tylko powinno dać do myślenia, co mogłoby się stać gdy po pomóc poprosimy trochę zbyt późno. Dziękuję wszystkim ,którzy tu pracują za opiekę a Wam przyszli pacjenci siły I wytrwałości w dążeniu do celu jakim jest wyjście z nałogu... co prawda walka jeszcze się nie skończyła i prędko nie skończy ale jeśli szukacie dobrego miejsca na początek walki , to w Kościanie znajdziecie pomoc i nie sugerujcie się złymi opiniami , bo jeśli ktoś traktuje takie oddziały jako kurort wypiczynkowy zawsze będzie mówił, że jest źle.. A to nieprawda ... Jeśli Personel widzi , że ktoś się stara i że próbuje chcieć to ZAWSZE tą pomóc tu uzyska ... Dziękuję z całego serca Pielęgniarkom i Pielęgniarzom a również Lekarzom za pomoc i dobre słowo, kiedy tego potrzebowałam. Wiadomo , że nikomu nie życzę pobytu w takim miejscu , ale dobrze wiem że mnóstwo ludzi boi się też poprosić o pomoc , udać się na leczenie ... nie ma się czego bać... tak z perspektywy czasu nawet nie wiem kiedy te 5 tygodni minęło... I da się... jeśli w głowie poukładać ie sobie, że naprawdę chcecie to da się, a Oddział Detoksykacji w Kościańskim Centrum Neuropsychiatrii jest dobrym miejscem aby zacząć"

"Personel nawet nie ukrywa swojego braku kompetencji i empatii. Brak podstawowej wiedzy oraz znajomości procedur w kwestii postępowania z chorymi osobami. Bezrefleksyjne podejście do pacjentów. Nie wiem jakim sposobem ktos mógłby poczuć się zaopiekowany i gotów do zdrowienia, będąc pod okiem pracujących tam kobiet, bo przy odpowiednim leczeniu oraz indywidualnym podejściu do ludzi w potrzebie, nawet te odstraszające wnętrze, nie byłoby takim minusem."

"Bezczelna pani pseudoordynator i wielki pan psycholog. Całkowite olewanie pacjentów, obnoszenie się jakby byli lepsi bo są lekarzami. Przetrzymywanie wbrew woli bez wyraźnych podstaw i zastraszanie bliskich osób sądem… najwyższy czas zająć się kontrolą w tym miejscu…"

"To miejsce to totalne dno.Nie wiem po co ludzie płaca składki NFZ.Mimo,ze przyjmują osobę,po fachu tzn tez która pracuje w medycynie to kpienie ze Pani chyba żartuje ze Pani pracuje w służbie zdrowia,poniżanie przez pielęgniarki na porządku dziennym a osoby starsze cały dzień chodzą w pełnym pampersie,ale obiekt musi mieć chody i dobrego prawnika bo jak widać nie do ruszenia.Sama pierwsza wizyta szczególnie prowadzona przez jednego ordynatora to już tak manipuluje i na sile robi z osoby która ma delikatne stany depresyjne osobę poważnie chora na głowęJezeli chodzi o plan leczenia to nawala lekami i maja w nosie, o psychologa się trzeba prosić a jak już raz się uda to nawet nie słucha tylko tego co rodzina powiedziała o pacjencie.Rozrywka jest spacer po parku i śmieszne robienie czegoś na kiermasz a żeby jakieś zajęcie z zakresu psychoterapii i to codziennie zapomnij.Szczerze odradzam,koleżanka wróciła do domu bardziej znerwicowana"